کادربندی عکاسی از جمله مباحث بسیار مهم و تخصصیی است که هر عکاس باید در حین فعالیت خود به آن توجه نمایید. کادربندی و ترکیب بندی به معنای نحوه قرارگیری اجزای مختلفِ یک زمینه در کنار هم است به گونهای که بتوانند یک وحدت و تناسب خاصی را ایجاد نمایند. فریمینگ و کمپوزیسیون نه تنها در عکاسی بلکه در سایر هنرهای دیگر مانند موسیقی، معماری، شعر و داستان، حجم، نقاشی، طراحی و … نیز وجود دارد. درواقع هنرمندان به منظور انسجام بیشتر هنر و اثر خود از کادربندی و ترکیب بندی استفاده میکنند.
جهان مملوء از اجسام و اجزای مختلف است؛ با استفاده از framing میتوان سوژه ها و اجزایی که مدنظر دارید را از سایر اجزا خارج کنید. نتیجه اینکار یک تصویر متمرکزتر و شگفت انگیزتر است که به طور طبیعی چشم شما را به نقطه اصلی موردنظر تصویر جذب میکند. البته هیچ قانون ثابتی در عکاسی وجود ندارد و عکاس میتواند براساس سلایق و خلاقیت خود این قوانین را در آثار خود تغییر دهید.
با اینحال آشنایی با همین نکات و قوانین باعث میشود بتوانید عکس های جذابتری بگیرید، به آنها تعادل طبیعی بدهید، توجه را به قسمت های مهم صحنه جلب نمایید، دید مخاطب را از طریق تصویر هدایت کنید و … به طور کلی به نتایج بهتر دستیابید و در صورت لزوم این قوانین و نکات را به شکل اصولی و تاثیرگذار تغییر دهید.
فهرست موضوعات
کادربندی با قانون یک سوم در عکاسی
قانون یک سوم یکی از قوانین پایه و درعین حال بسیار مهم و کاربردی در عکاسی میباشد. در این قانون، تصویر شما توسط 2 خط عمودی و 2 خط افقی تقسیم میشود که در نتیجه آن 9 قسمت یکسان حاصل میگردد. بر اساس این قانون، شما باید مهمترین قسمت ها یا عناصر تصویر خود را در امتداد این خطوط یا در نقاط تلاقی یکدیگر قرار دهید. اینکار تعال و نوعی علاقه به عکس شما میافزاید.
بسیاری از دوربین های عکاسی و حتی دوربین های موبایل دارای تنظیماتی هستند که این خطوط را به طور خودکار برای شما به نمایش میگذارند تا راحتتر بتوانید از این قانون کادربندی در عکاسی استفاده کنید.
فریمینگ با نقطه نظر و عناصر متعادلساز
برای دستیابی به نقطه نظر مناسب در عکاسی، پیش از آنکه عکسبرداری را شروع نمایید فکر کنید که از کدام قسمت سوژه عکاسی کنید. نحوه دیدگاه ما بر عناصر و سوژه های مختلف اطرافمان، تأثیر بسیار گستردهای بر ترکیب و کادر عکس ما میگذارد. در نتیجه پیامی که عکس منتقل میشود میتواند بسیار متفاوت باشد. به جای اینکه فقط از سطح چشم عکاسی کنید از بالا، پایین سطح زمین، پهلو، عقب، از فاصله دور ، خیلی نزدیک و … نیز عکاسی کنید.
از عناصر متعادل ساز نیز میتوانید برای کادربندی عکاسی خود استفاده کنید. قرار دادن سوژه اصلی در خارج از مرکز تصویر، همانند قانون یک سوم، میتواند عکسی جالبتر بوجود آورد. البته اینکار باعث میشود خلائی در تصویر ایجاد شود. این خلاء باید توسط جسم دیگری که اصطلاحاً به آن عنصر متعادل ساز میگویند، پُر شود تا وزن بصریِ سوژه اصلی در تصویر مساوی گردد.
خطوط رهبری و عمق در عکاسی
بارها شده که به تصویری نگاه کنید و ناخوداگاه چشمتان در امتداد مسیر و خطوطی کشیده شود. به این خطوط همان خطوط رهبری گفته میشود که دید مخاطب را هدایت میکند. با فکر کردن در مورد نحوه قرارگیری این خطوط اصلی در ترکیب خود، میتوانید بر نحوه مشاهده تصویر، کشاندن مخاطب به سمت تصویر، اثر بگذارید. انواع خطوط نظیر مستقیم، مورب، انحنا، زیگزاگ، شعاعی و … وجود دارد که از هرکدام از آنها برای بهبود تصاویرتان استفاده نمایید.
عکاسی یک هنر دو بعدی است؛ اینکه بتوانید یک کادربندی را در آن ایجاد کنید که بتواند به نوعی در تصویر عمق ببخشد و صحنه را واقعیتر جلوه دهد، از اهمیت زیادی برخوردار است. با قرار دادن اشیا در پیش زمینه، زمینه میانه و پس زمینه می توانید در عکس عمق ایجاد کنید. علاوه بر آن با استفاده از همپوشانی نیز میتوانید در عکس خود عمق بوجود آورید. بدین شرح که شما عمداً یک شیئی را با دیگری پنهان کنید.
چشم انسان به طور خودآگاه و ناخودآگاه این لایه ها را از اهم تشخیص داده و ذهن ما آنها را از هم جدا میکند تا تصویری با عمق بیشتر ایجاد نماید. با قرار دادن سوژه های جالب در فواصل مختلف از دوربین، بر عمق صحنه خود تأکید کنید.
کادربندی با تقارن و الگوها در عکاسی
الگوها و تقارن های بسیاری در اطراف ما وجود دارند که برخی از آنها دارای ساختار طبیعی بوده و برخی دیگر توسط بشر ایجاد شدهاند. در کادربندی عکاسی از این الگوها و تقارن ها بسیار استفاده میشود چراکه در زمانی که به بن بست میخوریم و اصلاً انتظار نداریم، این عناصر میتوانند ترکیبات بسیار چشم نوازی ایجاد کنند. روش عالی دیگر برای استفاده از آنها شکستن تقارن یا الگو به نوعی ایجاد کشش و یک نقطه کانونی به صحنه است.
پس زمینه در فریمینگ عکس ها
حتماً برایتان اتفاق افتاده که عکسی را میگیرید که بنظرتان خیلی خوب است اما بعداً متوجه میشوید تصویر نهایی فاقد تأثیر است زیرا سوژه در پس زمینهای شلوغ قرار دارد. شاید همان موقع متوجه نشوید اما زمانی که در آرامش و کمی تمرکز تصاویر خود را بررسی کنید، این اشکال را میبینید. زیرا چشم انسان در تمایز بین عناصر مختلف در یک صحنه، عملکرد بسیار عالی دارد اما یک دوربین تمایل به صاف کردن پیش زمینه و پس زمینه دارد، و این اغلب میتواند یک عکس عالی را خراب کند. برای رفع این مشکل به دنبال پس زمینه های ساده و بدون مانع بگردید و عکس خود را طوری تنظیم کنید که موضوع را منحرف یا از بین نبرد.